Bayırbucak.
Türkmenlerin son kalesi!
AB ve ABD başta,
Tüm dünyanın seyre koyulduğu bir coğrafyada,
Hizbullah’ı, Esat’ı, Acem’i bir olmuş.
Rusya havadan, rejim karadan ilerliyor.
İran binlerce milisiyle Bayırbucağa saldırıyor,
Ve maalesef,
Bin yıllık Türkmen yurdu tek kelimeyle kana bulanıyor.
Ne diyelim;
Hepsi rezilin ta kendisi!
*
Sözün özü;
Türkmen Dağı'na ateş düşüyor.
Bomba atıyorlar günahsız çocukların üzerine,
Kadınlara füze,
Genç kızlara roket,
Silahsız halka kurşun sıkıyor gafiller.
Anlayacağınız,
BOP’a batırılan Ortadoğu’da,
Türkmen dağının her karışı,
Her ferdi bombalanıyor.
*
Türkmen dağı düşman dolu bugün!
Acının ve çaresizliğin sesi sadece kulaklarda değil,
Kilit vurulmak istenen son yurt,
Bayırbucak da çınlıyor.
Ancak gelin görün ki,
Mısır’da öldürülen Rabia için gözyaşı dökenler,
Arabalarının arkasına dört parmak simgeli afiş asanlar,
Cuma günleri cami önlerinde Rabia eylemi yapanlar,
Kobani için ortalığı velveleye verenler,
Kobani düşerse Suriye düşer diyenler bugün kafasını kuma gömüyorlar.
Buyurun mikrofon sizde.
Ama sizin sesiniz Türkmenler için çıkmazdı değil mi?
*
Türkmenler;
İmparatorluk mirasının en mazlum,
En zor durumda kalmış halkıdır.
Onlar Orta Asya’dan çıkıp,
İran coğrafyasına, Suriye’ye, Irak ve Anadolu’ya yerleşmiş,
Coğrafyanın mayasına canını,
Her karış toprağına kanını katmış bir halktır.
*
İyi de;
“Hep mi Türk’ün payına düşecek ölüm,
Hep mi ölümle tanışacak bu el kadar bebekler,
Bu ne alçak bir tecelli,
Bu ne aşağılık bir kaderdir” diyebilirsiniz?
Haklısınız.
Onun için Türkmenlerin sırtını dayayacağı bir tek Türkiye var,
Ve onun için Rusya nasıl açıktan Esat’ı destekleyip,
Fiilen yanında duruyorsa,
Türkiye’de açık ve net bir şekilde,
Türkmenlerin yanında olduğunu göstermelidir.
Çünkü biliriz ki; Türkün Türk’ten başka dostu yoktur.